Op vrijdag 25 juli vertrokken we rond zeven uur vanaf Haaksbergen richting de Flevopolder voor een prachtige ééndaagse tuinreis. Voor de zekerheid hadden velen een jas en paraplu mee, maar dat bleek de hele dag overbodig.

De eerst tuin die wij bezochten was in Ens "Het Zwaluwhuis"

Een mooie tuin met veel grassen en prairie planten en een strakke belijning. Op de "Deel" nestelden de Boeren zwaluwen, die een vrije aanvlieg route behoefden. Die route bevond zich boven de tafel, waaraan wij van de koffie of thee met wat lekkers genoten...

Daarna ging het richting Tollebeek waar twee tuinen tegen over elkaar gelegen waren. Dit feit droeg er toe bij, dat de tuinen nog ruimer overkwamen omdat ze leken in elkaar over te lopen.

De eerste tuin van die twee,  "de Achtertuin" geheten, bestond uit bloemrijke borders, gescheiden door strakke hagen.

De overbuurtuin "De oude Keurhof" vlamde ons tegemoet door twee gespiegelde borders die beplant waren met warme rood, oranje gele bloeiende planten.

Achter het huis waren borders in rustige kleuren te bewonderen. De gedempte vijver was recent gedicht en met gras ingezaaid. Hier genoten we ook van de overheerlijke zelfgebakken Worteltaart. Terwijl we onderhand de vermoeide benen even strekten. Deze tuin was vijfenzeventig vierkante meter groot.

De laatste tuin was in Espel en werd door wat medereizigers zelfs als mooiste tuin verkozen.

De naam "De Stekkentuin"  was vierduizend vierkante meter groot. Hier werden door velen een "Pindakaasboom" de Clerodendrum aangeschaft, ondanks de waarschuwing dat de plant zich in zijn voortplantingsdrift zich zelfs door vloeren en muren heen wurmt. Zo ook te zien was in de keuken van het gastenverblijf.

Toen zat de dag er op. Alles overziende; wat een prachtige tuinen, om een beetje jaloers op te worden. Maar ook wat een werk. Maar wel bedenkende dat er geboerd wordt op hele goede vruchtbare grond bijgestuurd met al dan niet biologische middelen. En ook te bedenken dat de polder vroeger  bevolkt werd met uitgezochte pioniers die de arbeid niet schuwden en dat ook nu nog de tuinen bemand worden door mensen met arbeidsepos, creativiteit en een flinke scheut "Boeren wijsheid".

We ware tegen half zeven vol van de indrukken in Haaksbergen terug en het duurde bij mij persoonlijk wel twee dagen voor ik weer tevreden was met mien kleine "Höfken" op arme zandgrond. Tja, de grondprijs in de polder was ook meer dan twee ton de hectare, dus onbetaalbare tuinen.

Veel dank aan de organisatie, geweldig gedaan!

Hermien Bannink, Barchem